Het is niet altijd duidelijk waarom ik de ene dag in goede doen ben, de andere dag bezorgd en bedrukt. Als de omstandigheden dit volledig zouden bepalen, dan zou ik me vandaag niet zo lekker voelen, want de wereld is er ondertussen weer niet beter op geworden. Misschien mag als reden voor mijn opleving genoemd worden dat ik pogingen om tot samenwerking met mensen te komen, althans voorlopig, heb losgelaten. Ik heb wel wat eerste enthousiaste reacties op mijn oproep in deze gekregen, maar van die toewijding was een etmaal later weinig over: mijn mail naar betrokkenen is nog altijd onbeantwoord gebleven. Dan kun je denken aan trollen, dan kun je denken dat fluor, chemtrails en andere giften hun werk goed hebben gedaan, dan kun je teleurgesteld en zelfs wat boos worden, maar dan is het tijd vast te stellen dat je het gewoon niet weet en voort te gaan. Zo een inzicht gaat gepaard met opluchting.
Ik luister graag naar Max Igan, die videoberichten publiceert vanuit Australië. Dat doet hij meestal vanaf zijn erf in een boomrijke omgeving, waarop we meestal prachtige pauwen zien, waaronder Billy. Ga zelf maar eens kijken en luisteren, prettige manier van rapporteren. Het was Max die tijdens één van zijn verslagen, al wandelend, zei: laat die agenda nu maar volop rollen. Hij doelde op de agenda van de elite, het plan voor de Nieuwe Wereld Orde. Een opmerkelijk moment, vond ik, omdat in deze opmerking het besef besloten ligt dat het plan omkeren hier niet de optie is. Of het wordt een totale heerschappij met slavernij, dan wel een totale afbraak van de agenda van de elite en het bijbehorend maatschappelijk systeem. De agenda breekt open en dan is het zien wat de response van het volk zal zijn. Ik voel in Max´ uitspraak de wens dat de slapende schapen niet langer blijven snurken maar door nood gedwongen de werkelijkheid onder ogen zien. Dan kan er eindelijk eens wat gebeuren. Dan komt het erop aan. Ik voel hierin mee en dit ontlast me van zorg. Er hoeft niets afgestopt te worden, das een onmogelijke taak. Het is zaak in beginsel en overal eenvoudig vrijheid en liefde reeds te leven. En aldus kun je tot allerlei acties komen om de misstanden en het bedrog aan de kaak te stellen, maar jezelf toppie voelen is voorwaarde nummer één, de eerste verantwoordelijkheid. Als een rots in de wilde zee zal je zo de hevigste golfslagen zonder geweld kunnen weerstaan.
Zie dat dit is waartoe een ieder gedwongen is in deze tijd: de keuze tussen je verliezen in reactieve emoties, donkere scenario´s en depressiviteit die bij onderdrukking hoort, of eindelijk zonder halfslachtigheid, misschien wel voor het eerst in je leven, vrede, liefde en vrijheid als je eerste gegeven erkennen? En deze als herkenning toegewijd blijven. Dan heeft de duistere koers die de wereld nu gaat opeens een verlichtende kwaliteit. Niet door tegen de feiten te vechten maar door ze allereerst reeds omarmd te weten, en door als bamboe niet te breken, vrij mee te bewegen in de wind.
De schitterende Vrucht die ik hier zie open gaan is natuurlijk, onafscheidelijk en aangeboren, het diepst hartsverlangen van iedereen. Hier wint de schoonheid het van alles en vindt het lijf de erotiek in een vlaag wind op de wang, het wuivend gras, de twee zwanen die daar gaan over het meer. Vervoering in alles, bewustzijn dat zonder iets te weten één is met wat het ook maar waarneemt. En beseft dat dit Wonder de bodemloze Bron van zelfs duivelaanbidders is. Niemand ontkomt hieraan, tis wel jammer als we er onderweg oorlog in plaats van bloemrijk feest van maken.
Dit Originele Vuur is in een ieder. Misschien lijkt het maar een heel klein vlammetje nu, of denk je het vaak zelfs te moeten doen met slechts wat vonken ervan, maar als je volledig beseft dat het om dit Vuur van Liefde gaat, dan verdraag je de duisternis zonder te wankelen en weet je: ook dit gaat voorbij. Niets blijft; laten we er een mooie tijd van maken. steeds weer.
Wellicht klink ik wat bijbels, ja, zo voelt het wel, en ik besef dat ik geleerd heb langs bijbelse lijnen te denken. Dat is een hersenspoeling als je er niet bewust van bent, als je wel bewust bent zie je opeens bijbelse metaforen voor je werken. Maakt mij het jargon nu uit? Niks. Iedere taal is een expressie vanuit de ene Bron als het goed is, en als dit vergeten is, dan is het goed mis.
Maar geen zorgen mensen, geen zorgen. En niet omdat het een slecht idee is of omdat je er makkelijk ziek van wordt, nee, gewoon omdat zorgen niet nodig zijn. Zorgen verstoren waar je zonder zorgen helder zal handelen, bekwamer dan via welk rationeel plan dan ook. De ware controle realiseren in het opgeven van iedere controle. Doen wat je kunt, niet malen over de oogst. Die is van en aan de Bron.
Mindcontrole gaat niet over het iemand een onware gedachte laten geloven alleen, het gaat er vooral om dat niet gezien wordt dat het maar een gedachte is. Immers, als dat besef weg is, dan zit iemand gevangen in het idee dat zijn of haar perceptie van de werkelijkheid, de werkelijkheid zelf is. Das dan een goed bedienbare mens. Dus doorzie dit als je dit niet wilt zijn.
Ik noemde dit in vroeger dagen ´poppetjesbewustzijn´, waarmee ik doelde op de gewaarwording dat ik hier ben en ieder ander daar buiten mij bestaat. Dit is flagrante onzin, ieder levensmoment bewijst dit. Toch geloven mensen het. En als je het gelooft dan heb je in je hoofd al aan social distancing gedaan; je dit fysiek nog opdragen is louter een formaliteit, een inkoppertje voor de elite. Dus maak je geen zorgen over maskers, het is onzin, met het hele verhaal erbij. Heb oog voor Bewustzijn, de achtergond waarin dit ´poppetjesbewustzijn´ opkomt en je bent uit de trance! Wees dit wakker zijn in al je acties getrouw. Zo simpel is het.
De mindcontrol wordt niet verslagen door slimmer dan de elite te zijn; de elite is al machteloos, altijd geweest, als ik niet in de mind meer woon. Feitelijk heeft er nooit iemand gewoond, maar men is het wel makkelijk gaan geloven. Er woont niemand, kijk zelf maar.
Als je gehoord hebt wat ik hier zeg zal dit zicht met al je komende waarnemingen mengen en je ogen openen voor het één en ander. Daar zal van alles bij zijn dat schrik aanjaagt, maar trap er maar niet in. Tis een verhaal dat hier sterft, niet jij.
Ik voel dankbaarheid dat ik dagelijks in het gezelschap van Karin en haar geliefde twee zonen mag verkeren; ik ben blij met en levend in ieder contactmoment met wie dan ook. Moet ik daarvan iets begrijpen? Moet ik weten wat de zin hiervan is, daarvoor het brein weer in om me te verdelen? Ik heb heel wat uitgedacht in mijn leven en concludeer: tis van nul en gener waarde en wat me trouw bleef was leven zelf, dit Wonder van jezelf hier aan te treffen met ontelbare suggesties om je heen die beweren dat je bestaat. Tis flauwekul. Bewustzijn Is, iedere invulling is onwaar.
Intelligentie heeft niet veel met goed kunnen nadenken te maken, hoewel dat laatste een prettige bijkomstigheid is. Intelligent is het Hart dat in alle zintuigen één Leven is. Niet zintuigen tot één waarneming verbindt, nee, niet verbinden kan omdat Ze er de verdeeldheid voor aanvang al niet van zag. Tis de poëzie van nergens iets van weten en toch met niets onbekend zijn. Ik noem Intelligentie Genade, omdat ik Intelligentie niet heb gemaakt en mijn zelfoverweging er als iets kleiners in afspeelt. Bescheidenheid is natuurlijkheid als je deze verhouding helder ziet. Tis juist deze bescheidenheid daarentegen die het gehele Koninkrijk mag proeven waar de arrogante tiran ieder zulks vermogen ten ene male mist. Hij bezit het Hart nog wel, in de diepste ongrond van de negatie die zijn vrees bepaalt. De mensen die hij mishandelt staan gelijk aan de Liefde die ie voor zichzelf mist. In de mist van poppetjesbewustzijn is ie meester en slaaf van de eigen oplichting tegelijk. Als ik het kan zien, kan hij het ook zien. Hiertoe roep ik mijn belagers op.
Ik vind het altijd een mooie uitdrukking, die de menselijke conditie goed laat voelen: als je aan mijn kind komt, dan kom je aan mij. Het beeld beschrijft zowel onvoorwaardelijke liefde als het poppetjesbewustzijn. Zo is de psyche gebouwd lijkt het wel, het schijnt niet anders te kunnen. Maar tis niet belangrijk het materiaal waarmee je werkt te analyseren als de analyticus zelf een fraudeur is gebleken te zijn. Dit ziend wordt het vanzelf stiller van binnen. Vrede is de enige aanwijzing nodig om te weten dat je op de goede weg zit. Al dat gebeuren aan de buitenkant is pure oplichting. Dit overwegende heb ik meteen ook een helder gevoel bij termen als ´autisme´ en ´schizofrenie´: steeds weer labels om je iets te doen geloven. Wat mij betreft is er alleen contact en als je op mijn tenen staat dan hoor je het wel.
Het grijpen is uit het leven weg, en tis heerlijk. Het begrijpen is weg, en wat ik sindsdien krijg te zien is echt veel beter. Kom dat zien!
Wat ik hier zoal verkondig kan gehoord worden als een manier om de wereld te redden, tegen slavernij, ten gunste van een paradijs. Vanzelfsprekend wil ik dat, maar omdat in dit levensdomein sowieso al geen garantie op eeuwigheid bestaat, vind ik het fijn als de lezer dit op dieper niveau verstaat. Daar waar geen niveau´s bestaan. Hier, waar horen onmiddellijk is, liefde nog niet uitgevonden, en dus ook niet gemist kan worden.
Van alle berichtgeving uit Nederland waardeer ik steeds die van Wouter Raatgever zeer in precies dit aspect: We gaan de agenda van de elite exposen, maar vóór alles komt je eigen welbevinden en innerlijke vrede. Hij zegt het consequent. Hij maakt ook gebruik van herhaling, zo een mindcontrol dingetje. Kun je gebruiken, maar het heeft alweer de stank van een methodiek te zijn. Maar ik zie dit niet als ik Wouter hoor spreken. Zijn woorden zijn volstrekt ondersteund door zijn verschijnen. Dit maakt hem krachtig en indringend. Dit inspireert tot hetzelfde. Hij biedt voor weinig geld een leiderschapscursus aan maar ik zie, als ik hem beluister, dat de inhoud van die cursus al ieder moment gratis gegeven is. Das klasse.
Dat Wouter zich niet lang geleden heeft laten dopen vind ik, refererend aan wat ik eerder schreef over het bijbels geschoold zijn en de keuze te hebben dit als mindfuck of juist als mogelijkheid te beleven, een manifestatie van wat er met iedereen gebeurt. Er is een ondergang of er is een hernieuwing aan de gang, waar sta ik? En als je voor vernieuwing gaat is de kans dat je de bijbel citeert groter dan dat je Karl Marx aanhaalt. Wouter gaat kopje onder en rijst boven. Het emotioneerde me echt. Ik zie een echt mens. Die spiritueel helder heeft dat een ieder zelf in liefde kan staan, dat deze verantwoordelijkheid bij niemand anders dan jezelf ligt. Zijn communicatie is van grote eenvoud en doeltreffend wat mij betreft. Van menig bewering verlang ik de onderbouwing maar ik begrijp dat het niet handig is die te openbaren als de feiten dwingend kunnen werken naar de opponent toe. In dit grovere deel van de werkelijkheid speelt geen poëzie als wuivend riet en meegevend bamboe, dan is het raak of mis. Ik zie het volstrekt en zeker als mijn spirituele taak hier mee om te gaan, niets als een illusie van tijdelijke aard af te doen, maar met de uitrusting van al dat God mij gegeven heeft hiervan een oprecht beeld te scheppen en daarin een oprechte positie ieder moment opnieuw te bepalen. Onwetendheid mijn kompas, en als ik iets meen te weten even beseffen dat mijn ponskaart weer opspeelt. Een ieder die dit leest en beseft, leest voortaan iedere gedachte als een vertoning en verbindt er geen verbindende kracht meer aan. Tis je egodood, tis je Opstaan.
In deze bodemloze beeldentuin bestaat er geen vasthouden aan standpunten meer, alles is altijd al opnieuw gezien, nooit is ooit nog iets begonnen. Ernaar streven gaat er altijd al van weg.
Er zijn veel meer namen te noemen van mensen die in Nederland goed bezig zijn om de oplichting in deze maatschappij te tonen. De verdeeldheid tussen diegenen die dat doen vind ik ongunstig en onnodig. Er zit een vreemde sociale paranoia in vervlochten die hoort bij poppetjesbewustzijn. Hou het eenvoudig en onpersoonlijk: iedere actie die het werkelijke probleem aanpakt verdient steun, alles daarnaast is mis. Ongeacht welke naam de dader van een actie draagt: ik kijk steevast naar de actie en beoordeel die. Dan hoef je niet meer te zeuren over controlled opposition en dergelijke, dan mag je tussen de oren ook jouw matrix verlaten. De stront zit werkelijk overal mensen, dit persoonlijk maken leidt tot onnodige paranoia; niet nodig, samenwerken wel.
Reken er maar op dat de volgende schok is dat het internet uitvalt. Dan komt het echt op een ieder persoonlijk aan. Laten we elkaar deze waarheid vertellen en niet uit gemak maskers dragen wetend dat we de boel bedriegen. Kom volstrekt terug in je zintuigen en wijs alles af dat dit goddelijk beginsel corrumpeert. Als er straks geen internet meer is, wat ook maar een fantasietje is, dan kun je nu fantaseren hoe bang het je maakt. Of leef er steeds meer mee vandaag al, en laat die telefoon maar liggen als je niemand hebt te bellen. Wees jezelf, dat is de enige manier om iedereen te zijn. Tis feitelijk geen manier, niet-iedereen zijn is altijd een maniertje. Kap ermee. Tune in op wat altijd al alles verstaat. Je bent al vrij, vergeet de weg.
.
bodemlozebeeldentuin.wordpress.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.