Een bijeenkomst van gelijkgestemden tussen de bergen achter Dunmanway. De bijeenkomst was elders gepland en de autoriteiten hadden hier, via Facebook, lucht van gekregen en er de politie op afgestuurd. En vandaag heeft de Garda de club in het bosrijk gebied getraceerd en nummerplaten van auto´s genoteerd, zo hoorde ik gefluisterd worden. Tis allemaal zo kinderachtig en laf. Er waren nog altijd zo een tweehonderd mensen op afgekomen waarvan ondertussen heel wat gezichten bekend zijn geworden. En geen masker te bekennen natuurlijk. Hippiesfeertje, net als op de zaterdagse markt te Skibbereen. Er waren tafels vol eten, hier en daar werd wat muziek gespeeld, je zag veel mensen elkaar omhelzen. Het zal een uur of drie geweest zijn toen Dolores Cahill het picknickveld toesprak. En daar was ook Charlie weer, waarover ik onlangs schreef, die zich bij ons voegde. Tis geen Indiaan maar ik denk wel Indiaan bij hem. Karin verstond me helemaal toen ik haar dat zei. Op de vraag waar hij zijn inzichten aan ontleend heeft zei Charlie vanmiddag dat al zijn inzichten zijn terug te brengen slechts twee woorden: breath less. Toen schreef hij de naam van een site in het notitieboekje dat ik hem aanreikte: normalbreathing.com.
Ik ervaar tijdens het schrijven een dilemma. Graag wil ik verslag doen en foto´s tonen van een fantastische sfeer deze zonnige dag, maar de autoriteiten kijken mee, dus ik hou me in. We leven in een dictatuur waarbinnen ontmoeten als misdaad wordt gekenmerkt en ik wil het niemand onnodig moeilijk maken; anonimiteit wordt alsmaar belangrijker. Dus ik beperk me tot een kleine selectie veilige foto´s. Geanonimiseerde exemplaren zullen later op mijn fotosite verschijnen.
Dunmanway heeft ons heel vaak, als we er waren, regen gegeven, alsof de wolken de bergketens maar niet wisten te passeren. In deze waren de goden ons vandaag onmiskenbaar welgezind. De plek van samenkomst ligt aan een prachtig riviertje waar kinderen plezier maakten, waar ouderen op hun beurt van stonden te genieten met goedkeurend oog.
En er liep een aantal fraaie honden rond, onaangelijnd en alles oké. Lekkere sfeer, ongedwongen samenzijn, natuurgevoel, gezondheid. Dit zei ik tegen Karin, die net even beneden kwam (in die lelijke lichtblauwe badjes die ik zo graag in de Lidl wilde kopen eertijds): als ik één ding aan deze dag overhoud is het dit wel: geheel en al incarneren, dit lijf in, en me niet laten verleiden tot de mindfuck. Ja, dat voelde ik deze prachtige ontspannen afgelopen dag nog wel het meest. Goed gezelschap is alles; daar kun je op bouwen. Het voelt niet als een reactie op de lockdownwaanzin, tis eenvoudig de vrijheid leven die altijd al het geval is.
bodemlozebeeldentuin.wordpress.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.