Was afgelopen week in Inchydoney waar het hotel weer open was. Ik vroeg aan twee jongens die het verkeer regelden voor het hotel, sinds wanneer? Deze week, maar komende week weer gesloten. Waarom dat? Vanwege de Coronaregels, zeiden de jongens die daarmee niets zeiden. Dat er een werkelijke reden voor bestaat kwam blijkbaar niet in hen op.
Karin zei het vanavond nog: in het begin van de lockdown was er nog van een zekere strategie sprake maar nu zijn alle riemen los en worden we overspoeld met waanzin vanuit alle hoeken. Waar is het niet? Tis een nogal overweldigend besef, reden waarom velen ervan af zien, tot ontkenning van de ware agenda overgaan.
Voel me de laatste tijd zeer verwend met om de dag een fles wijn en in perioden wat wiet. Maar de verwenning kent een keerzijde die de overhand in me heeft gekregen. Morgen een vastendag, mogelijk meer. Vasten is altijd interessant, omdat de gewoonte te eten als je zin hebt is doorbroken, en de pijn die dit geeft toont een psychisch patroon dat je hiermee af kunt leren. Vasten is eenvoudig enige tijd toestaan dat Nul belangrijker is dan welk getal dan ook.
Geen eten, geen wijn, maar dan was er altijd nog wel veel rook. Zal ik dat dan ook laten? Spreekt me wel aan, doe ik. Eenvoudig bestaan met de consumptie van water. Doorspoelen, en toestaan dat wat gewenst wordt nu niet vervuld wordt. En dat kun je dan wel een vorm van lijden noemen, maar tijdens het vasten kom je in lichtere geestessferen waarin het goed vertoeven is. Vasten kent geen dogmatiek, tis fijn om te doen en wanneer het me niet beviel heb ik het altijd onderbroken. Eenmaal heeft het acht dagen geduurd, tijdens welke ik alle seizoenen van House of cards heb bekeken. De verlichting van vasten en dan het zien dat goed en kwaad onscheidbaar zijn. Als God alles en de Enige is dan is God ook alles dat ik gewelddadig en satanisch noem. Daar komt nog bij: als ik satan haat dan heeft satan zijn zin, mij aldus te pakken.
Deze keer ook geen internet of computer, geen films, geen nieuws. Wat ik van Karin, de jongens en anderen verneem zal mijn wereldbeeld bepalen. Water, wandelen en natuur, een duikje zwem in zee of twee, goede boeken, luisteren naar fijne sprekers. Of ook dat laatste niet? Ja, ook dat laatste niet: phoneloze dagen.
De tuin is alweer rijker geworden. Daar zal ik veel verkeren deze vastenperiode.
Geen internet betekent geen Covid-19, en ook geen oplossingen voor een niet bestaand probleem. Het enige wat we zien is gekrijs, falende governments, rechtbanken en karakters. Laat het zo zijn. Hoe gaat het met de tomatenplanten? De zorg over een tuin voelt als grond van bestaan, geheel buiten the grid leven is menigmaal magnifieker: iedere dag natuur om je heen, zonder onderbreking iedere morgen opnieuw.
Maar gezien het feit dat de World Economic Form nu ook het surveillance niveau in the grid wil uitbreiden door alle bossen van camera´s te voorzien, wat factor overtreffende trap zoveel van hun angstporno is, acht ik het ook wenselijk dat alle zieners ter wereld zich verenigen en tezamen een Kracht vormen die geweldloos en als Liefde vanuit dat wat nog nooit begonnen is Nieuw creëren in al hun daden. Creativiteit is het Paradijs, ik twijfel er niet aan. Kwaadaardigheidheid is nooit creatief, die kopieert en speelt dan spelletjes. Werkelijkheid bevat alles dat maar verschijnen kan, en als je iets kunt denken dan is de kans groot dat het al bestaat. Vanzelfsprekend bestaat er geen vrije wil in dit soort programma´s, maar je hebt altijd de keuze enig programma in te gaan of niet. Als dit duidelijk is, is ieder zoeken geëindigd, rest spontaniteit. En zoeken staat ook in allerlei vormen weer op. Ik zie het en oordeel niet. Wonder. Pijnlijk eens, weldadig de andere keer, immer onbegrepen, de altijd vrije onvoorspelbare, door geen denken te grijpen, stroom die we leven noemen. Tis bewustzijn, en toch ook niet, want het kan ook afwezig zijn. Wonder.
Ik heb vaker in mijn bestaan als blogger reacties gekregen die mijn probleem wilden oplossen. Ze hadden niet gelezen dat ik deze oploste door te biecht te gaan bij groot publiek. Je vuile was buiten hangen, for all to see. Adviseurs komen, als parasieten aasgierig dit domein binnen. Die verhouding staat ook uit als geen internet bezoek.
´Back to basic´ is een dynamische term in deze bodemloze beeldentuin, en een ieder van Harte aangeraden, omdat goed en kwaad er nog niet bestaan. Ik ontken de wereld niet, ik erken Aller Eerst
Natuur, die in geen enkele opvatting past.
Angst voor de Leegte is een optische illusie want niemand krijgt Leegte ooit te zien. De donkere nacht van de ziel is louter het sterven van denkbeelden die je eens geloofde, en die je vertelden wie je was. Iedere identiteit schrikt hiervan. Wat men ´psychose´ is gaan noemen is in Wezen volstrekt vrij gebied waar niets vast staat.
Ik woon niet in wat ik schrijf, ik schrijf ervaringen uit, gebruik daarbij denkbeelden die een inhoud van gevoel vervoeren, en daarmee is voor mij de kous af. Ik leef niet in opvattingen, ik doe er wat mee en kan de uitkomst nooit voorspellen. De uitkomst doet er niet toe als je al doet wat je Hart je ingeeft. Je denkt wel aan de beste oogst, omdat dit je inspiratie is, maar je zoeken ernaar en je eisen zijn voorbij. Aldus is je oogsten feitelijk reeds volop begonnen. Ik beschrijf mijn oogst, het huidig plukken en geen probleem. En zeker geen richting. De ervaring zelf.
bodemlozebeeldentuin.wordpress.com 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.