De matrix tussen de oren overstijgen

https://josef-maria-lips-photography.tumblr.com/

Wow, ontzagwekkend de krachten die deze dagen loskomen, de open baringen die mensen doen, goedschiks en ook kwaadschiks, in woord zowel als in daad, of anders nog: door niet thuis te geven, de eigen mond te snoeren, letterlijk, zoals voorgeschreven door waanzinnige overheden.

We krijgen te zien waar we vastzitten in de matrix van verwikkelingen die vrij leven onmogelijk wenst te maken. Dit hele theater is een hersenspoeling om de mens te conditioneren tot een slaaf, trouw uit angst voor strafmaatregelen. Ervan loskomen is ieder moment opnieuw geboden; je bent pas weer gerust als je inziet dat je er ten diepste altijd al los van bent. De identificaties met de programma´s van de matrix zijn grotendeels onbewust en deze willen gezien worden; actuele feiten en bijkomende spanningen dwingen daartoe. Een ieder ziet zich voor de keuze gesteld: oprechtheid en liefde òf leugen en gehoorzaamheid aan tegen-natuur, aan hen die naar destructie van de menselijke natuur streven. De laatste keuze kan vanzelfsprekend nooit de menselijke ongerustheid wegnemen; dit inzien maakt de keuze dan ook makkelijk. Aldus is er geen zoeken naar waarheid meer, zo wordt alles dat van waarheid afwijkt onderkend en onmiddellijk gedropt.

Karin en ik zien heel wat identificaties, neigingen en vaste psychische programma´s onder ogen: als er iets weg valt voelt dit bevrijdend, dan komt er later weer wat anders op. Dit kan dan op terugvallen lijken, maar in feite komen zaken, die zich tot hiertoe in de verborgenheid bevonden, aan het licht nu de bereidwilligheid en de moed is gevonden dit soort zaken aan te zien. Dan kan bijvoorbeeld het gevoel van gefaald te hebben of schuldig te zijn opspelen; dit wordt niet veroordeeld maar met compassie verwelkomd en doorvoeld. De bereidheid niet weg te kijken versterkt, je raakt gegrond in het niet nader te definiëren Zelf, dat geen zelfbeeld kent of nodig heeft. Vanuit deze rust worden er geen labels meer op vormen geplakt, vindt er geen afscheiding plaats, is iedere vorm als je eigen vorm reeds omarmd.

Onlangs heb ik, voor het eerst sinds meerdere jaren, het meditatiekussen weer benut. Een kwartiertje, timer gezet, zat weer lekker. Ik neem me niks speciaals voor, ik ga gewoon zitten. Ik streef niet naar een gedachtevrije staat, ik zie wel wat er gebeurt en keur niets af. Als ik een kleinerende gedachte ontwaar dan zie ik ook dat ik die gedachte niet heb kunnen voorkomen, feitelijk ook niet zelf heb gemaakt. Dan is er een natuurlijke loskoppeling, als een zeepbel die knapt, en kan de gedachte vallen. Het is eenvoudig waarnemen, ik doe er niks aan; de film spoelt door en laat ook stilten vallen. En het mooie is: je hoeft hiervoor niet op een meditatiekussentje te zitten, dit kan altijd, overal, onder alle omstandigheden.

Ontwaken is eenvoudig, maar de implicaties zijn niet altijd makkelijk. Schaduwen van het ik komen boven en dat is vaak schrikken. Ook trauma´s zijn programma´s, en die kunnen ook weer verwijderd worden. Niet via allerlei therapieën die op zichzelf weer programma´s (met het antwoord altijd in de toekomst) zijn, maar on-middel-lijk, door niet meer weg te kijken van wat zich aandient. Telefoon aan de kant, even geen computer, maar eenvoudig zitten. Ik kan het een ieder aanraden en zeg erbij: begin gewoon klein, met tien minuten. Vind uit dat meditatie tot niets leidt dan wat al het geval is. En dat het hierom ook te doen is. Heelheid kan vanzelfsprekend nooit elders zijn.

https://josef-maria-lips-photography.tumblr.com/
Dit bericht werd geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink .

6 reacties op De matrix tussen de oren overstijgen

  1. schuitvlot zegt:

    Het lijkt wel een rundkop op de foto, prachtig! Ben ook geinteresseerd in de koppen van de z.g elite, machthebbers….Klaas b.v , wat een kop, ik kan er vanalles over invullen, maar tis een markante kop, ook ogen, een neus, mond net als ik,zelfs de depressieve uitdrukking, en de afstandelijkheid, kan ik herkennen…….en de zucht naar controle, hij doet het op grote schaal, ik op een klein schaaltje. Achter dat masker moet toch ook wel een diep gekwetst kind zitten, diep beschadigd….Die Belgische psycholoog, ben z’n naam vergeten, beschrijft dat de meeste machthebbers psychopatisch zijn, met een gewelddadig verleden. Hij zegt dat hij honderden narcistische/psychopatische mensen heeft behandeld,en dat het bij de meesten niet mogelijk is om bij die kern van pijn/kwetsbaarheid te komen…te vreselijk. Dus dat zijn ze, onze “machthebbers”, kleine kinderen die hun pijn niet hebben verwerkt, en dat nu ( proberen) door te geven aan anderen..

    Geliked door 1 persoon

  2. schuitvlot zegt:

    Bovenstaande naar aanleiding van wat je schreef: neigingen, identificaties onder ogen zien….het zogezegd een gezicht geven…en ja, ontwaken is eenvoudig, simpel, een goeie reminder, dank je wel!

    Geliked door 1 persoon

  3. Karin de Vries zegt:

    Mooi en helder neergezet, we zijn niet de eigenaar van onze gedachtes, ze komen en gaan, en als je erin blijft steken is het goed lastig. Mooie foto’s weer.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.