Maskers mogen morgen af van het corona circus

Morgen mogen hier in Ierland de maskers weer af. Zal me benieuwen hoeveel mensen deze toch blijven dragen. De conditionering heeft zijn werk al goeddeels gedaan bij velen. En zij die reeds zonder masker rondgingen, omdat ze zich ´wakker´ achten, vallen nu voor het Oekraïne drama, geloven in deze mainstream media na twee jaar bedrog toch blijkbaar wel. De werkelijkheid is dat de NATO, tegen afspraken in, zijn invloedssfeer via vele landen richting Rusland tientallen jaren heeft uitgebreid, en nu Poetin de Oekraïne binnenvalt zijn ook veel ´wakkeren´ verontwaardigd. Ik ben bepaald geen historicus, ken de geschiedenis van de wereld slecht, maar de propaganda en manipulatie zie ik dagelijks aan het werk en valt niet te ontkennen. Oekraïne verdedigen voor de democratie, zo hoort men klinken, maar het betreft een corrupte dictatuur. Ik geloof niet het narratief dat beweert dat Poetin´s expansiedrang zich hier toont, het is de NATO zelf die een vreedzame co-existentie categorisch onder toenemende druk heeft gezet vele jaren lang. Maar de marionetten van Klaus Schwab volharden in hun leugens vanzelf sprekend; mij verbaast het enigszins, maar bij nader inzien niet werkelijk, dat zoveel zelfbenoemde ´wakkeren´ hier weer de ogen gesloten tonen.

Waarom zou iemand zichzelf wakker noemen? Die opvatting is in zichzelf van een slaapwandelaar. Je hebt de ogen open, daarover nadenken is ze sluiten. Mensen geloven in labels maar labels beschrijven geen werkelijkheid, zijn daar immens te grof voor. Labels zijn handig om naar objecten te verwijzen, maar zodra deze als identiteit aanvaard worden ben je verknipt en gevangen in het web van wie het valse spel van de globalisering spelen, om er een werelddictatuur van te maken.

Wakker zijn betekent eenvoudig aanwezig zijn, present, nog voordat een gedachte deze gewaarwording tot een concept heeft verkleind. Dat kun je meditatie noemen, de situatie van vrede met wat er ook maar wil verschijnen. Hier bevindt zich onze Heelheid, en de elite wil graag dat die niet wordt beseft. Dus hoe meer labels hoe beter, vinden zij. Dus hoe meer genders hoe beter, hoe meer actigroepen voor huidskleuren, des te soepeler loopt elite´s agenda. Dit beseffend zie ik meer dan ooit dit mechanisme van labelen, wat op oordelen neerkomt en altijd Vrede aan dualisme verliest, in mij optreden. Dat was aanvankelijk met afschuw, maar afschuw is zelf een verdelend oordeel dat al niet meer ziet. Nu gebeurt het vaker dat ik de mechanismen zie werken en de identificatie ermee afwezig is. Het is eenvoudig waarnemen: een oppervlaktegolf van dualisme met Oorspronkelijke Vrede als Oog. Het Stille Oog. Het is wat de mens mens maakt: zijn vol-ledig vermogen te omarmen. En daar hoort bij, dat zien we deze dagen, het duisterste van het duistere.

De berichtgeving is zo overweldigend dwaas dat ik er langere tijd niet over schreef. Ik zag dat de redelijkheid, de rechtvaardigheid, het gezonde verstand en de eigen waarneming werkelijk overal onder druk stonden en dat de omvang van de scam door zovelen na twee jaar van die waanzin nog niet eens bevroed wordt. En dan kun je ´ontwaken´ uit het corona circus, maar blijf je vallen voor wat de media je over andere zaken voorspiegelt? Werkelijk? Dan heb je, ook al draag je er geen, je masker nog lang niet afgezet.

Het masker zit in alle labels die ik voor waar bent gaan geloven, en die ik weiger te verliezen, omdat ik ze in oordelende zin blijf hanteren. Dit is de crux van de open baring deze dagen: wat ik veroordeel in hen die de controle maatschappij willen afdwingen, durf ik dat zelf los te laten, nu, nu en nu? De weigering verdeelt en maakt cynisch en duister, wie niets vermijdt blijft harmonieus en onverschrokken aanwezig.

Het idee dat we op een lineair tijdspad leven begrijp ik in het praktische nut dat dit idee met zich meebrengt, maar wie zichzelf zo continu beleeft zit gevangen in een mindfuck van jewelste en ik vind hierin geen vertier. Ik vind niet dat de tijd langzaam of snel gaat omdat ik niet op de tijd let. Als ik iemand hoor zeggen dat de tijd snel gaat, dan hoor ik feitelijk dat er een tijdsmeting wordt gedaan op de subjectieve grond van een sterveling. De geest gaat snel, niet de tijd, want die bestaat niet. Hoewel we zullen sterven, zie ik ons niet als stervelingen, maar als uitdrukkingen van Oorsprong. In dit Wonder is de tijd vergeten en niet bestaand, is er het besef dat dit nergens heen hoeft en alle kanten op kan gaan, in meeste wilde stormen en diepgaande toestanden van vrede kan verkeren. Waarbij, als vorm, niets behouden kan blijven.

Als ik me zorgen maak over vergankelijkheid, dan zit ik feitelijk in lage frequenties zorgen te genereren die mij noch een ander dienen. Vertrouwen is geen aangenomen ´faith´ voor mij, vertrouwen is een inherent gevoel als niets van wat wordt waargenomen ongezien wordt afgewezen. Dit zien is het enige zelfrespect dat ik ken, de rest aan mij is de gebruikelijke nonsense waar we onze spelletjes mee spelen.

Spiritueel gezien heeft er een verschoning plaats gevonden. Niet van mijn persoon zozeer, hoewel die er in de slipstream profijt aan beleeft, maar inzicht zelf verdiept zich. Inzicht zelf kent geen enkel persoonlijk aspect. Zien is zien, geen persoon. Het woord ´mens´ is feitelijk ook een misleidend label. Dat wat denkt dat het geboren is, is nog nooit geboren. Dat wat mens-zijn ervaart is niet van menselijke aard, maakt deze ervaring mogelijk. Daarom mogen alle labels vallen.

Out of the box denken heeft hiermee te maken: geloof in labels houdt je in iedere doos van overweging. De doos is je comfortzone, maar in wezen je slavernij. En je weet het, maar geeft anderen de schuld ervan. Die tijd is nu over. Opstaan, wakker en wel, wéét of er voor waarheid of leugen wordt gekozen. Zo simpel is het, ieder moment opnieuw.

.